Vlak voordat ik op vakantie ging naar de zon heb ik mijn maandelijkse gedicht (maand september) voor Meesteres Kate geschreven. Inmiddels ben ik terug van een heerlijke (zonnige) vakantie en wilde ik jullie dit gedicht niet onthouden.

De Zon
Mijn Meesteres laat de zon voor mij meer en meer schijnen,
Ze weet zelfs mijn donkere wolken te verdwijnen.
En ook al valt er soms wat regen,
Onder Haar hoede zijn is voor mijn een zegen.

Door mijn verslagenheid is mijn hoofd soms gebogen,
Dan denk ik aan Haar en kijk ik naar boven,
En al lijkt soms mijn hoop door tegenslag vervlogen,
Dan is Zij mijn zon die mij in het positieve laat geloven.

Mijn hoop doet dan herleven,
Dat heeft mij al enorm veel vertrouwen gegeven.
Want na regen komt altijd zonneschijn.
En vooruit daarna krijg ik van Haar wel eens (lekkere) pijn.

Met al Haar warmte die Zij uitstraalt,
Zorgt Ze voor de nodige positiviteit die het bij mij naar boven haalt.
En met de mooie glimlach die Ze mij schenkt…
Weet Zij dat Ze mijn energie heeft bijgetankt.