Mijn gedicht van de maand september gaat over stout willen zijn. Een inzicht in mijn denkpatroon :-).
Goed om te weten: mijn stoute gedachten verbleken bij de reactie van mijn Meesteres op dit gedicht 😉 .

Stout willen zijn
O wat zou ik graag eens spontaan stout willen zijn,
Maar ondanks de vele fantasieën en (natte) dromen,
Is het er nog nooit echt van gekomen.

Het is niet omdat ik het niet zou willen,
Maar het heeft uiteraard wel een reden:
Ik wil zeker niet Uw grenzen overtreden.

Wil ik geen slechte indruk achterlaten of toorn bij U op wekken,
Maar wil ik wel aan heel de sm-wereld laten zien:
Dat ik de beste Meesteres dien!

Ook komt het vaak niet in mij op om bij U iets stouts te doen,
Want stout zijn is voor mij niet iets wat je vooraf plant,
Maar dat je het succes daarvan in de spontaniteit herkent.

Toch is er ook wel eens iets in mij opgekomen,
Maar had ik toen niet de durf om het toen te doen,
Gaf ik dan maar later in mijn gedachten Uw slipje een zoen.

Ook durfde ik niet onder Uw rok te kijken,
Droomde ik van wat speelse tegenstribbelingen.
En had ik in mijn gedachten wel eens flauwe of bijdehand-te opmerkingen.

In mijn gedachten was en is het allemaal mooi en leuk om te doen,
Denk ik soms wel eens dat het in het echt tegen kan vallen,
Puur en alleen omdat juist ik het in het echt misschien zou verknallen,

Maar misschien moet ik de angst van mij afgooien,
Ook al weet ik dat er best wel eens een straf aan stout zijn kan kleven,
Moet ik wellicht het echte stout zijn maar eens gaan beleven.