Mijn gedicht van de maand voor Meesteres Kate gaat over een tip die ik van Haar jaren geleden kreeg (en Ze vaak voor mij herhaalde): “Vergaat de wereld als…”. Ik gebruik het best wel vaak, het is voor mij een eyeopener geweest. Ik stap vaker uit mijn comfortzone, ik doe/onderneem meer en het heeft zijn effect de afgelopen jaren wel bewezen (getuige de stappen die ik gemaakt heb). Waarvoor dank Meesteres Kate! Dus vandaar dat ik daar maar eens een gedichtje over heb geschreven. 

Vergaat de wereld als…
U luisterde naar mijn verdriet en pijnen,
Maar tegelijk wees U erop
Dat ook voor mij de zon zou gaan schijnen.

Wat U vertelde blijkt waar te zijn,
Nu zijn we jaren later
En nog steeds heb ik een stijgende lijn.

U ontnam voor mij blokkades:
“Vergaat de wereld als…?”
Bleek voor mij een enorm wijze les.

Het geeft mij moed en kracht,
Ben ik U dankbaar voor Uw steun
En heeft het mij al veel moois gebracht!